Jij
(tekst en muziek Rob Severijns, 2017)
M’n God je ogen zijn waanzinnig
Stralen in ’t ochtendlicht
Ik voel vlinders diep vanbinnen
‘k denk alleen aan jouw gezicht
Ik ben zo trots, je trouwe vriendje
‘k voel me als een kind zo blij
‘k wil maar met één iemand zoenen
En die iemand dat ben
Jij . . . jij
Als ik ’s-Avonds laat ga slapen
ligt de zomer in mijn bed
we vrijen in ons eigen huisje
De rente laag en vastgezet
De liefde waait er door de kamers
‘k voel me licht en ruim en vrij
Ik wil maar met één iemand wonen
En die iemand dat ben
Jij
Je lach zie ik perfect weerspiegeld
Als ik in het wiegje kijk
‘t kindje ligt daar lief te dromen
Wat zijn we toch waanzinnig rijk
Ik kan mijn ogen niet geloven
Een wondertje zomaar erbij
Ik zie ons kind daar met zijn moeder
En die moeder dat ben
Jij
Mijn God je ogen zijn waanzinnig
En stralen in het avondlicht
Ik voel vlinders diep vanbinnen
‘k denk alleen aan jouw gezicht
Ik ben zo trots, al zoveel jaren
‘k voel me als een kind zo blij
Laat me heerlijk ouder worden
Met iemand zoals
Jij
1966
1966
(tekst R. Severijns, muziek A.Konings/R.Severijns)
Ik heb de serie ‘Het Aanzien van een jaar’ compleet vanaf het eerste deel, dat in 1962 verscheen. Die boeken geven echt een beeld vanuit het perspectief ‘van toen die tijd’, met belangrijk nieuws over bisschoppen en Eurovisie songfestivals. Maar ze bevatten ook veel terrorisme, we vergeten wel eens dat dat van alle tijden is. Van die ramp in Wales had ik zelf nog nooit gehoord: wie zet er nu een school naast een instabiele berg steenkool?
In mijn handen ligt het Aanzien
van een jaar, best lang gelee
Zesenzestig, ‘t begin van mijn bestaan
Een jaar gevangen in een boekwerk
Sophia Loren op de kaft
van wie men zei dat geen man haar kon weerstaan
‘k Zie een huwelijk met een rookbom
‘k Zie Ajax spelen in de mist
‘k Zie Engeland de Duitsers weer verslaan
‘k Zie ook Mao’s revolutie
Cultureel, dat was z’n woord
‘k Zie Loena zachtjes landen op de maan
‘t Is maar een jaartal, Zesenzestig
lang geleden, toch weer niet
’t Voelt als vandaag, maar ook als gisteren
Het is maar door welke bril je ‘t ziet
Udo Jurgens zong een liedje
Ard en Ceessie schaatsten hard
Niet Jezus maar John Lennon was idool
In Wales verschoven bergen steenkool
als gevolg van regenval
En doodden alle kinderen op school
Af en toe ook wat berichten
zij het nog met mondjesmaat
Amerikanen in het verre Vietnam
In Zeeland werd er schatgegraven
Prinsjesdag werd Provodag
Hans van Mierlo had een democratisch plan
Een prachtig beeld geeft ons zo’n jaarboek
‘t perspectief van toen die tijd
Gevolgen zijn nog niet te overzien
Maar wat ik mis in al die feiten
M’n geboortedag wordt niet vermeld
Terwijl ik mezelf graag als voetnoot had gezien
Een huis als jij
(tekst R. Severijns, muziek A.Konings)
Enige tevredenheid over mijn eigen teksten kan ik mezelf niet ontzeggen (hum, hum), maar mijn favoriet is wel “Een huis als jij”. Het gaat natuurlijk over Diana die zich zeer goed leent voor poëtische inspiratie. Ik hou van je.
Als ik een architect zou zijn
gevierd, geprezen en geëerd
En ik mocht van jou ons huis ontwerpen
werd dat op jou geïnspireerd
Het wordt een huis met een karakter
een huis dat nooit verveelt
een huis om lief te hebben
het wordt precies jouw evenbeeld
De muren zouden stevig zijn
bestand tegen de stormen
Maar toch nog sierlijk elegant
met uitgesproken vormen
Het dak zou luchtig zijn, verheven
met pannen schitterend stuk voor stuk
De luiken die staan altijd open
het bad loopt over van geluk
De zolder zou veel ruimte bieden
voor leven, lachen en een traan
De kelder bestaat uit diepe lagen
niet makkelijk om daar heen te gaan
Het hart dat is een open kamer
er klinkt muziek in elke hoek
De kachel brandt daar van verlangen
en de keuken ruikt naar boterkoek
Met jouw beeld in mijn gedachten
waan ik mij in een paleis
Want zelfs een flatje driehoog achter
lijkt met jou een paradijs
Vijftig
(tekst R. Severijns, muziek A.Konings/R.Severijns)
Kern van het liedje 50 is dat je weliswaar uiterlijk ouder wordt, maar dat je innerlijk niet wezenlijk verandert. Word je wijzer in 50 jaar? Daar merk ik niets van. Kom je tot nieuwe inzichten? Ook niet. Welnee, we zijn allemaal maar ritselaars die toevallig mee mogen liften op moeder Aarde.
Als passagier op ‘t schip Aarde
voer ik vijftig rondjes rond de zon
Vijftig keren werd het zomer
zoals toen ik aan die reis begon
Vijftig keer begon de lente
vol van leven, vol van licht
Vijftig keer ook werd het herfst
storm en hagel in mijn gezicht
Vijftig jaar dat is maar even
Vijftig jaar dat is maar kort
Wie weet wat ik nog ga beleven
Ik denk dat ik wel honderd word
Ik zeilde vijftig miljard kilometers
de meesten zijn lang niet zo ver
Mijn eerste maatjes zijn ontvallen
ze braken als een lucifer
Ik draaide 18-duizend pirouettes
de wereld lag soms op zijn kop
De golven hoog, het water ijskoud
maar we kwamen er weer bovenop
Ik vaar nu eindelijk volwassen
de jeugd die gaat zijn eigen weg
Wie het vraagt die ga ik zeker helpen
we doen ‘t allemaal in overleg
Ik teken bij voor nog eens 50 rondjes
maar dan wel zonder veel gedoe
Geen gesnotter, geen gemekker
geen klaagverhalen
Ik ben het varen nog lang niet moe
Als passagier op het schip Aarde
zeil ik heel wat rondjes rond de zon
‘k Verheug me nog op vele zomers
zoals toen ik aan die reis begon
‘k Zie uit naar al die vele lentes,
vol van leven, vol van licht
‘k Verheug me zelfs op strenge winters
Sneeuw en ijs in mijn gezicht
Luid de klokken
(tekst R. Severijns, muziek A.Konings/R.Severijns)
Het nummer Luid de Klokken komt voort uit de colleges ‘Corporate Governance’ die ik een aantal jaren aan de Vrije Universiteit heb gegeven. ‘Behoorlijk Bestuur’ is de betere Nederlandse titel. We hebben daar geprobeerd uit te leggen dat je het waar dan ook moet aandurven je mond op te doen als je misstanden waarneemt. Luid de klokken dus. Verder kan ik het prachtige boek ‘de Officier’ van Robert Harris ernstig aanbevelen.
Ooit gehoord van Georges Piquart
nou dat was een kolonel
Dreyfuss’ onschuld ontdekte hij
en hij reageerde fel
Dat was tegen het zere been
van menig generaal
Maar rondbazuinen deed hij het
een held in ons verhaal
Gehoorzaam je geweten
luister minder naar je baas
Regels die niet kloppen
lap je domweg aan je laars
Wees geen bange schijtert
wees een held, een eigen stem
Als je vindt dat iets verkeerd gaat
trap dan keihard op de rem
Luid de klokken, luid de klokken
Herrie in de duisternis
Luid de klokken, luid de klokken
Er is hier echt iets helemaal mis!
Zit je op een bank te werken
zie je graaiers om je heen
Over de ruggen van hun klanten
Op de bres. En wel meteen
Meld de misstand, laat ze zweten
doe niet laf je ogen dicht
Laat je niet intimideren
zet ze in het felle licht
Vlucht uit München
(tekst R. Severijns, muziek A.Konings/R.Severijns)
De vrouw en haar geliefde die ik beschrijf in het liedje “Vlucht uit München” bestaan echt, al is er natuurlijk wat dichterlijke vrijheid aan toegevoegd.
We stijgen op, we zijn vertrokken
Lufthansa brengt me terug naar huis
Naast me zit een jongedame
een mooie vrouw, behoorlijk Duits
Vertelt non-stop over haar liefde
een knappe vent uit Rotterdam
Zij verheugt zich op het weerzien
‘t wachten duurde al zo lang
De vrouw naast mij is zo gelukkig
zo in de wolken dat ze zweeft
Het vliegtuig dat is overbodig
omdat haar hart haar vleugels geeft
Hij is zo stoer, zo lief, zo aardig
heeft van dat glanzend krullend haar
Gepassioneerd, een echte lover
hij speelt schitterend gitaar
Hij is zo slank, zo stoer, zo sterk
hij heeft het werkelijk allemaal
En als hij liedjes van Bublé zingt
klinkt hij als een nachtegaal
Hij is sportief, hij heeft conditie,
zijn ogen hebben kleureffect
Is zo attent, en zo voorkomend
hij is onwerkelijk in het echt
Hij is zo lief, heeft zachte handen
sensueel en creatief
En als hij ‘s-ochtends ligt te slapen
dan is hij op z’n allerliefst
We zijn geland, ze haalt haar koffers
ze wijst ‘m aan achter het glas
Ik zie hem niet, daar in die drukte
hij zwaait naar haar, dan zie ik hem pas
Een beetje bleek, een beetje slungel
echt een verschijning is hij niet
Daar staat een doodgewone jongen
maar fantastisch zoals zij ‘m ziet
Het Wonder der Techniek
(tekst R. Severijns, muziek A.Konings/R.Severijns)
“Het Wonder der Techniek”. Is het nummer waar ik me volgens mijn gezin toch een beetje laat gelden als een ouwe zeurende man. Ik vind het zelf wel meevallen, al vind ik inderdaad niet elke verandering ook meteen een verbetering.
Mijn iPhone die kan bijna alles
Een perfect staaltje van techniek
Vertelt me waar je goed kunt eten
Hij selecteert ook mijn muziek
Mijn iPhone let op mijn gezondheid
Hij weet de weg in elke stad
Vertelt me alles over vrienden
De nieuwste kan zelfs mee in bad
Hij is zo slim en o zo handig
Hij is verrekte efficiënt
Voor wat die ingenieurs bedenken
Verdienen ze een compliment
Maar als je mij zou laten kiezen
tussen echt of surrogaat
Nou dan ik kies zonder twijfel
voor een menselijke maat
Mijn auto die kan bijna alles
Hij stuurt nu zelf, zonder een fout
Ik hoef alleen nog maar te staren
Hij weet de weg, het is vertrouwd
Hij rijdt heel netjes, nooit te hard zeg
Ik word veilig afgezet
Ik hoef nergens op te letten
Ik voel me net een postpakket
Mijn werk, dat is o zo modern
Geen kamers meer, een open space
Flexplekken in felle kleuren
Het lijkt soms wel een kinderfeest
Ik sjouw wat af met al mijn spullen
Ik heb geen eigen stekkie meer
Alles strak en onpersoonlijk
Collega’s noemen me meneer
Het is zo slim en o zo handig,
Het is verrekte efficiënt
Voor wat die ingenieurs bedenken
Verdienen ze een compliment
Maar als je mij zou laten kiezen
tussen echt of surrogaat
Nou dan ik kies zonder twijfel
voor de menselijke maat
Lichtjes
(tekst R. Severijns, muziek A.Konings/R.Severijns)
Er was een tijd dat Gouda heel slecht in het nieuws was, terwijl het zo’n leuk stadje is. “Lichtjes” schreef ik naar aanleiding van Lichtjesavond, of Kaarsjesavond.
Ik loop naar de Markt, het is half December
Een sombere stemming heeft mij hier gebracht
Ik nader het stadhuis, ik kijk naar de ramen
Ik zie al die lichtjes in de donkere nacht
Ik zie Lichtjes ontwaken, lichtjes die raken
Lichtjes die stralen bij mooie verhalen
Ik zie Lichtjes die schijnen, doen duister verdwijnen
Maar het mooiste licht dat ben jij
Ik kijk om me heen en zie mensen die lachen
De kou brengt ze allemaal dicht bij elkaar
Betoverd door kaarsjes, gedragen door lichtjes
Ze denken het beste voor het nieuwe jaar
Ik zie Lichtjes die dansen, Lichtjes die sjansen
Lichtjes die sieren, die kerstfeest vieren
Lichtjes die gedijen, Lichtjes die vrijen
Maar het mooiste licht, dat ben jij
Mijn blik gaat naar boven, ik kijk naar de sterren
Ik denk aan de kersttijd, en wat is beloofd
Ik drink wat champagne, ik kus en omarm je
Ik wens je het beste, wordt licht in mijn hoofd
Ik hoop op Lichtjes die binden
lichtjes beminnen
Lichtjes verheven, die liefde geven
Ik denk aan lichtjes van morgen
Die vrede gaan borgen
Voor het mooiste licht. Dat ben jij
The Crown Prince
(tekst R. Severijns, muziek A.Konings/R.Severijns)
Het eerste nummer dat helemaal ‘af’ was, is ‘the Crown Prince’ waarmee het jongensdroom-gehalte toch aanwezig is. Daarna toch maar besloten dat Nederlands meer mijn taal is, laat die internationale carrière dan maar even wachten.
It is not known to many
but pop stars are divine
The Gods have a list of candidates
that all await in line
They don’t want to spoil the market
so they manage and control it all
So you know you are a super star
but you have to wait your call
Every time I think it’s my turn
It’s time to be a crack
Some old star wakes up in his elderly home
And decides for a come-back
The Gods have called Bob Dylan
at least a dozen times
But he simply added inobedience
to his list of petty crimes
Many years ago Mick Jagger
should have been retired
But he thinks himself still so young at heart
and way too much admired
So there you have me waiting
for decades three or four
I feel like Charles, the prince of Wales
although he’s quite a bore
So I practice to do some singing
write my songs and play guitar
‘cause well before the end of times
I’ll really be a star