Lezen

Jij

(tekst en muziek Rob Severijns, 2017)
M’n God je ogen zijn waanzinnig

Stralen in ’t ochtendlicht

Ik voel vlinders diep vanbinnen

‘k denk alleen aan jouw gezicht

Ik ben zo trots, je trouwe vriendje

‘k voel me als een kind zo blij

‘k wil maar met één iemand zoenen

En die iemand dat ben

Jij . . . jij  

Als ik ’s-Avonds laat ga slapen

ligt de zomer in mijn bed

we vrijen in ons eigen huisje

De rente laag en vastgezet

De liefde waait er door de kamers

‘k voel me licht en ruim en vrij

Ik wil maar met één iemand wonen

En die iemand dat ben

Jij

Je lach zie ik perfect weerspiegeld

Als ik in het wiegje kijk

‘t kindje ligt daar lief te dromen

Wat zijn we toch waanzinnig rijk

Ik kan mijn ogen niet geloven

Een wondertje zomaar erbij

Ik zie ons kind daar met zijn moeder

En die moeder dat ben

 Jij

Mijn God je ogen zijn waanzinnig

En stralen in het avondlicht

Ik voel vlinders diep vanbinnen

‘k denk alleen aan jouw gezicht

Ik ben zo trots, al zoveel jaren
‘k voel me als een kind zo blij

Laat me heerlijk ouder worden

Met iemand zoals

Jij

1966

1. 1966

2. Een huis als jij

3. Vijftig

4. Luid de klokken

5. Vlucht uit München

6. Het wonder der techniek

7. Lichtjes

8. The crown prince

1966

(tekst R. Severijns, muziek A.Konings/R.Severijns)

Ik heb de serie ‘Het Aanzien van een jaar’ compleet vanaf het eerste deel, dat in 1962 verscheen. Die boeken geven echt een beeld vanuit het perspectief ‘van toen die tijd’, met belangrijk nieuws over bisschoppen en Eurovisie songfestivals. Maar ze bevatten ook veel terrorisme, we vergeten wel eens dat dat van alle tijden is. Van die ramp in Wales had ik zelf nog nooit gehoord: wie zet er nu een school naast een instabiele berg steenkool?

In mijn handen ligt het Aanzien

van een jaar, best lang gelee

Zesenzestig, ‘t begin van mijn bestaan

Een jaar gevangen in een boekwerk

Sophia Loren op de kaft

van wie men zei dat geen man haar kon weerstaan

‘k Zie een huwelijk met een rookbom

‘k Zie Ajax spelen in de mist

‘k Zie Engeland de Duitsers weer verslaan

‘k Zie ook Mao’s revolutie

Cultureel, dat was z’n woord

‘k Zie Loena zachtjes landen op de maan

‘t Is maar een jaartal, Zesenzestig

lang geleden, toch weer niet

’t Voelt als vandaag, maar ook als gisteren

Het is maar door welke bril je ‘t ziet

Udo Jurgens zong een liedje

Ard en Ceessie schaatsten hard

Niet Jezus maar John Lennon was idool

In Wales verschoven bergen steenkool

als gevolg van regenval

En doodden alle kinderen op school

Af en toe ook wat berichten

zij het nog met mondjesmaat

Amerikanen in het verre Vietnam

In Zeeland werd er schatgegraven

Prinsjesdag werd Provodag

Hans van Mierlo had een democratisch plan

Een prachtig beeld geeft ons zo’n jaarboek

‘t perspectief van toen die tijd

Gevolgen zijn nog niet te overzien

Maar wat ik mis in al die feiten

M’n geboortedag wordt niet vermeld

Terwijl ik mezelf graag als voetnoot had gezien

Een huis als jij

(tekst R. Severijns, muziek A.Konings)

Enige tevredenheid over mijn eigen teksten kan ik mezelf niet ontzeggen (hum, hum), maar mijn favoriet is wel “Een huis als jij”. Het gaat natuurlijk over Diana die zich zeer goed leent voor poëtische inspiratie. Ik hou van je.

Als ik een architect zou zijn

gevierd, geprezen en geëerd

En ik mocht van jou ons huis ontwerpen

werd dat op jou geïnspireerd

Het wordt een huis met een karakter

een huis dat nooit verveelt

een huis  om lief te hebben

het wordt precies jouw evenbeeld

De muren zouden stevig zijn

bestand tegen de stormen

Maar toch nog sierlijk elegant

met uitgesproken vormen

Het dak zou luchtig zijn, verheven

met pannen schitterend stuk voor stuk

De luiken die staan altijd open

het bad loopt over van geluk

De zolder zou veel ruimte bieden

voor leven, lachen en een traan

De kelder bestaat uit diepe lagen

niet makkelijk om daar heen te gaan

Het hart dat is een open kamer

er klinkt muziek in elke hoek

De kachel brandt daar van verlangen

en de keuken ruikt naar boterkoek

Met jouw beeld in mijn gedachten

waan ik mij in een paleis

Want zelfs een flatje driehoog achter

lijkt met jou een paradijs

Vijftig

(tekst R. Severijns, muziek A.Konings/R.Severijns)

Kern van het liedje 50 is dat je weliswaar uiterlijk ouder wordt, maar dat je innerlijk niet wezenlijk verandert. Word je wijzer in 50 jaar? Daar merk ik niets van. Kom je tot nieuwe inzichten? Ook niet. Welnee, we zijn allemaal maar ritselaars die toevallig mee mogen liften op moeder Aarde.

Als passagier op ‘t schip Aarde

voer ik vijftig rondjes rond de zon

Vijftig keren werd het zomer

zoals toen ik aan die reis begon

Vijftig keer begon de lente

vol van leven, vol van licht

Vijftig keer ook werd het herfst

storm en hagel in mijn gezicht

Vijftig jaar dat is maar even

Vijftig jaar dat is maar kort

Wie weet wat ik nog ga beleven

Ik denk dat ik wel honderd word

Ik zeilde vijftig miljard kilometers

de meesten zijn lang niet zo ver

Mijn eerste maatjes zijn ontvallen

ze braken als een lucifer

Ik draaide 18-duizend pirouettes

de wereld lag soms op zijn kop

De golven hoog, het water ijskoud

maar we kwamen er weer bovenop

Ik vaar nu eindelijk volwassen

de jeugd die gaat zijn eigen weg

Wie het vraagt die ga ik zeker helpen

we doen ‘t allemaal in overleg

Ik teken bij voor nog eens 50 rondjes

maar dan wel  zonder veel gedoe

Geen gesnotter, geen gemekker

geen klaagverhalen

Ik ben het varen nog lang niet moe

Als passagier op het schip Aarde

zeil ik heel wat rondjes rond de zon

‘k Verheug me nog op vele zomers

zoals toen ik aan die reis begon

‘k Zie uit naar al die vele lentes,

vol van leven, vol van licht

‘k Verheug me zelfs op strenge winters

Sneeuw en ijs in mijn gezicht

Luid de klokken

(tekst R. Severijns, muziek A.Konings/R.Severijns)

Het nummer Luid de Klokken komt voort uit de colleges ‘Corporate Governance’ die  ik een aantal jaren aan de Vrije Universiteit heb gegeven. ‘Behoorlijk Bestuur’ is de betere Nederlandse titel. We hebben daar geprobeerd uit te leggen dat je het waar dan ook moet aandurven je mond op te doen als je misstanden waarneemt. Luid de klokken dus. Verder kan ik het prachtige boek ‘de Officier’ van Robert Harris ernstig aanbevelen.

Ooit gehoord van Georges Piquart

nou dat was een kolonel

Dreyfuss’ onschuld ontdekte hij

en hij reageerde fel

Dat was tegen het zere been

van menig generaal

Maar rondbazuinen deed hij het

een held in ons verhaal

Gehoorzaam je geweten

luister minder naar je baas

Regels die niet kloppen

lap je domweg aan je laars

Wees geen bange schijtert

wees een held, een eigen stem

Als je vindt dat iets verkeerd gaat

trap dan keihard op de rem

Luid de klokken, luid de klokken

Herrie in de duisternis

Luid de klokken, luid de klokken

Er is hier echt  iets helemaal mis!

Zit je op een bank te werken

zie je graaiers om je heen

Over de ruggen van hun klanten

Op de bres. En wel meteen

Meld de misstand, laat ze zweten

doe niet laf je ogen dicht

Laat je niet intimideren

zet ze in het felle licht

Vlucht uit München

(tekst R. Severijns, muziek A.Konings/R.Severijns)

De vrouw en haar geliefde die ik beschrijf in het liedje “Vlucht uit München” bestaan echt, al is er natuurlijk wat dichterlijke vrijheid aan toegevoegd.

We stijgen op, we zijn vertrokken

Lufthansa brengt me terug naar huis

Naast me zit een jongedame

een mooie vrouw, behoorlijk Duits

Vertelt non-stop over haar liefde

een knappe vent uit Rotterdam

Zij verheugt zich op het weerzien

‘t wachten duurde al zo lang

De vrouw naast mij is zo gelukkig

zo in de wolken dat ze zweeft

Het vliegtuig dat is overbodig

omdat haar hart haar vleugels geeft

Hij is zo stoer, zo lief, zo aardig

heeft van dat glanzend  krullend haar

Gepassioneerd, een echte lover

hij speelt schitterend gitaar

Hij is zo slank, zo stoer, zo sterk

hij heeft het werkelijk allemaal

En als hij liedjes van Bublé zingt

klinkt hij als een nachtegaal

Hij is sportief, hij heeft conditie,

zijn ogen hebben kleureffect

Is zo attent, en zo voorkomend

hij is onwerkelijk in het echt

Hij is zo lief, heeft zachte handen

sensueel en creatief

En als hij ‘s-ochtends ligt te slapen

dan is hij op z’n allerliefst

We zijn geland, ze haalt haar koffers

ze wijst ‘m aan achter het glas

Ik zie hem niet, daar in die drukte

hij zwaait naar haar, dan zie ik hem pas

Een beetje bleek, een beetje slungel

echt een verschijning  is hij niet

Daar staat een doodgewone jongen

maar fantastisch zoals zij ‘m ziet

Het Wonder der Techniek

(tekst R. Severijns, muziek A.Konings/R.Severijns)

“Het Wonder der Techniek”. Is het nummer waar ik me volgens mijn gezin toch een beetje laat gelden als een ouwe zeurende man. Ik vind het zelf wel meevallen, al vind ik inderdaad niet elke verandering ook meteen een verbetering.

Mijn iPhone die kan bijna alles

Een perfect staaltje van techniek

Vertelt me waar je goed kunt eten

Hij selecteert ook mijn muziek

Mijn iPhone let op mijn gezondheid

Hij weet de weg in elke stad

Vertelt me alles over vrienden

De nieuwste kan zelfs mee in bad

Hij is zo slim en o zo handig

Hij is verrekte efficiënt

Voor wat die ingenieurs bedenken

Verdienen ze een compliment

Maar als je mij zou laten kiezen

tussen echt of surrogaat

Nou dan ik kies zonder twijfel

voor een menselijke maat

Mijn auto die kan bijna alles

Hij stuurt nu zelf, zonder een fout

Ik hoef alleen nog maar te staren

Hij weet de weg, het is vertrouwd

Hij rijdt heel netjes, nooit te hard zeg

Ik word veilig afgezet

Ik hoef nergens op te letten

Ik voel me net een postpakket

Mijn werk, dat is o zo modern

Geen kamers meer, een open space

Flexplekken in felle kleuren

Het lijkt soms wel een kinderfeest

Ik sjouw wat af met al mijn spullen

Ik heb geen eigen stekkie meer

Alles strak en onpersoonlijk

Collega’s noemen me meneer

Het is zo slim en o zo handig,

Het is verrekte efficiënt

Voor wat die ingenieurs bedenken

Verdienen ze een compliment

Maar als je mij zou laten kiezen

tussen echt of surrogaat

Nou dan ik kies zonder twijfel

voor de menselijke maat

Lichtjes

(tekst R. Severijns, muziek A.Konings/R.Severijns)

Er was een tijd dat Gouda heel slecht in het nieuws was, terwijl het zo’n leuk stadje is. “Lichtjes” schreef ik naar aanleiding van Lichtjesavond, of Kaarsjesavond.

Ik loop naar de Markt,  het is half December

Een sombere stemming heeft mij hier gebracht

Ik nader het stadhuis, ik kijk naar de ramen

Ik zie al die lichtjes in de donkere nacht

Ik zie Lichtjes ontwaken, lichtjes die raken

Lichtjes die stralen bij mooie verhalen

Ik zie Lichtjes die schijnen, doen duister verdwijnen

Maar het mooiste licht dat ben jij

Ik kijk om me heen en zie mensen die lachen

De kou brengt ze allemaal dicht bij elkaar

Betoverd door kaarsjes, gedragen door lichtjes

Ze denken het beste voor het nieuwe jaar

Ik zie Lichtjes die dansen, Lichtjes die sjansen

Lichtjes die sieren, die kerstfeest vieren

Lichtjes die gedijen, Lichtjes die vrijen

Maar het mooiste licht, dat ben jij

Mijn blik gaat naar boven, ik kijk naar de sterren

Ik denk aan de kersttijd, en wat is beloofd

Ik drink wat champagne, ik kus en omarm je

Ik wens je het beste, wordt licht in mijn hoofd

Ik hoop op Lichtjes die binden

lichtjes beminnen

Lichtjes verheven, die liefde geven

Ik denk aan lichtjes van morgen

Die vrede gaan borgen

Voor het mooiste licht. Dat ben jij

The Crown Prince

(tekst R. Severijns, muziek A.Konings/R.Severijns)

Het eerste nummer dat helemaal ‘af’ was, is ‘the Crown Prince’ waarmee het jongensdroom-gehalte toch aanwezig is. Daarna toch maar besloten dat Nederlands meer mijn taal is, laat die internationale carrière dan maar even wachten.

It is not known to many

but pop stars are  divine

The Gods have a list of candidates

that all await in line

They don’t want to spoil the market

so they manage and control it all

So you know you are a super star

but you have to wait your call

Every time I think it’s my turn

It’s time to be a crack

Some old star wakes up in his elderly home

And decides for a come-back

The Gods have called Bob Dylan

at least a dozen times

But he simply added inobedience

to his list of petty crimes

Many years ago Mick Jagger

should have been retired

But he thinks himself still so young at heart

and way too much admired

So there you have me waiting

for decades three or four

I feel like Charles, the prince of Wales

although he’s quite a bore

So I practice to do some singing

write my songs and play guitar

‘cause well before the end of times

I’ll really be a star